Sa nagdaang proseso ng pagpipili ng mga na lider-lingkod na magpapatuloy
na alagaan ang kapakanan ng mga mananampalatayang binubuo ng Parokya, minarapat
nating ipahayag sa pamamagitan ng Salita ng Diyos at turo ng Simbahan ang mga
katangian ng isang Kristiyanong lider-lingkod.
Una, binigyang liwanag na ng Simbahan noon
pa man ang pagkakaiba ng pagpipili’t katangian ng mga lider na binubuo ng
Simbahan at yaong mga hari’t lider sa sibil o sekular na daigdig.
Sa huling Hapunan noong hinugasan niya ang
mga paa ng mga apostol, sinabi ni Hesus, “Tinatawag ninyo akong Guro at
Panginoon. Tama ang sinasabi ninyo sapagkat ako nga. Yamang ako na inyong Panginoon at Guro ay
naghugas ng inyong mga paa, dapat din nga kayong maghugasan ng mga paa ng isa’t
isa. Binigyan ko kayo ng halimbawa upang inyong gawin ang tulad ng ginawa ko sa
inyo.” (Jn 13: 14 – 15)
Pinagtibay ito ng Simbahan sa pamamagitan ng
kanyang mga pari na itinalagang maglingkod at hindi maaaring maging alipin ng
alinmang partido o ideolohiya. “Ang kanilang gampanin ay maging tagapamalita ng
Mabuting Balita at pastol ng Simbahan upang maabot ang spiritual na paglago ng
Katawan ni Kristo.” (Presbyterorum Ordinis no. 6)
Sa Code of Canon Law, ang Pastoral Council
ay kinabubuuan ng miyembro ng Kristiyanong mananampalataya “na may ganap na
pakikipag-ugnayan sa Katolikong Simbahan – mga pari, miyembro ng “Consecrated
life”, at mga laiko – na hinirang sa pamamaraang ipinasya ng Obispo ng Diyosesis.”
(Can. 512)
Walang iba maliban sa mga miyembro ng
Kristiyanong mananampalataya na bantog sa matibay na pananampalataya, matuwid
na pag-uugali, at kahinahunan ang mahihirang sa Pastoral Council. (Can 512, 3)
Ang Pastoral Council ay may papel na
pagsangguni lamang at itinitipon ng Obispo ng diosesis batay sa pangangailangan
ng pastoral na gawain. (Canon 514, 1)
Sa Ikalawang Konsilyo Plenaryo ng Pilipinas,
ang pinakagabay sa bawat nasa kapangyarihan ay siya dapat nasa buong
paglilingkod sa ngalan ni Kristo at may responsibilidad, pagtalima, at
paggalang mula sa kanyang mga miyembro. (PCP II, Art. 40, 1) Ang patutunguhan ng lahat ng ito ay sa ganap
na pakikilahok ng mga miyembrong bumubuo ng Simbahan o Katawan ni Kristo.
Sa kahuli-hulihan, pakinggan natin ang
Panginoong Hesukristo, “Hindi ninyo ako hinirang ngunit ako ang humirang sa
inyo at nagtalaga sa inyo. Ang dahilan ay upang kayo ay humayo at mamunga at
ang inyong bunga ay manatili.” (Jn 15, 16)
Kung sino ang nais mamuno ay unang maging
lingkod. “Sinumang ibig na maging una sa inyo ay magiging alipin ninyo. Maging
katulad siya ng Anak ng Tao na naparito, hindi upang paglingkuran kundi upang
maglingkod at magbigay ng kaniyang buhay na pantubos sa marami.” (Mt. 20, 26 –
28)
Kung sino mang nais na sumunod kay Kristo ay
magpasan ng kanyang krus. Sinabi niya sa lahat, “Kung ang sinuman magnanais na
sumunod sa akin, tanggihan niya ang kaniyang sarili. Pasanin niya araw-araw ang
kaniyang krus at sumunod sa akin.” (Lk. 9, 23)
Sa pagpasok natin sa misteryo ng pag-aalay
ni Kristo sa krus nitong Kuwaresma, pagnilayan at isabuhay natin ang diwa ng
isang Kristiyanong lider-lingkod. (Fr. Joselito Jopson - Parish Priest Sto. Rosario de Pasig Parish)
Comments